29 czerwca tego roku, w uroczystość Piotra i Pawła, biskup diecezji w Sokodé utworzył w buszu nową parafię pw. Chrystusa Króla w Haloukpaboundou. Na terenie 3 ha ziemi jest tylko duża kaplica, która może pomieścić ok.100 wiernych oraz mały domek z bloków z ziemi, który stał się czasową plebanią bez prądu i bieżącej wody. Obecnie buduje się już mieszkanie dwupokojowe z łazienką oraz zakrystię.

Wioska Haloukpaboundou znajduje się w regionie centralnym Togo, prefektury Sotouboua. Oddalona 315 km od Lomé, stolicy kraju. Położona w buszu, 20 km od głównej drogi międzynarodowej, prowadzącej do Burkina Faso. Do parafi przynależy jeszcze 6 wiosek : Toukoudjou, Aou-Mono, Lawelou i Tcharé-Copè, Koli-Laou et Sodao, ogólnie ponad 6 000 mieszkańców. Połowa populacji to wyznawcy religi tradycyjnych, ponad 25 % to wierni innych wyznań nie katolickich, 5 % to muzułmanie a ok. 20 % to członkowie Kościoła Katolickiego.
Na terenie całej parafii nie na jeszcze prądu elektrycznego a wodę ludzie czerpią z kilku ujęć wody ze studni głębinowej.

W Haloukpaboundou jest duże targowisko, które każdego wieczoru gromadzi ludzi na wspólnym wypoczynku i rekreacji, a co wtorek w celach komercyjnych ściąga wielu ludzi z okolicznych miejscowości. We wiosce działają dwie szkoły podstawowe i jedno gimnazjum. Jest też również wiejski ośrodek zdrowia.

Głównym zajęciem mieszkańców jest rolnictwo. Uprawa ziemi jest prymitywna oparta na bardzo podstawowych narzędziach i metodach uprawy. Charakteryzuje się niską produktywnością a jego głównym celem jest zaspokojenie potrzeb własnego gospodarstwa, a nie produkcja na dużą skalę. Głównie uprawia się kukurydzę, ignamy, proso soję, ryż i orzeszki ziemne. Nie ma też rozwiniętej hodowli zwierząt. Głównie przy domach można spotkać drób, kozy, owce i świnie. Na terenie wioski w bieżącym roku został zbudowany nowoczesny hotel z 7 pokojami jednoosobowymi i kilkoma innymi pokojami.

Nowa parafia to nie tylko budowa kościoła i plebani ale to także nadzieja na rozwój dla całej społeczności. Jest potrzeba także stworzenia miejsca spotkań wraz z infrastrukturą społeczno-kulturalną dla mieszkańców, świetlicę dla dzieci i młodzieży oraz punkt wsparcia dla najbardziej potrzebujących.

ks. Robert Dura