„Niech odwaga Marcina i Mateusza pobudzi śmiałość wejrzenia w siebie, rozpoznanie swojego życiowego powołania i odwagę pójścia za Jezusem” – mówił podczas Mszy św. z udzieleniem święceń diakonatu bp Waldemar Musioł. 10 maja br. święcenia diakonatu w kościele seminaryjno-akademickim w Opolu przyjęło dwóch alumnów pochodzących z naszej diecezji: Marcin Michałków z parafii św. Michała Archanioła w Rozmierzy oraz Mateusz Pytel z parafii św. Wacława w Krzanowicach.
„Nie sposób celebrować dzisiejszej uroczystości w oderwaniu od podniosłej atmosfery, która w minionych dniach towarzyszy wspólnocie Kościoła na całym świecie” – zaznaczył na wstępie bp Musioł, nawiązując do niedawnego pożegnania zmarłego Papieża Franciszka oraz wyboru jego następcy – Papieża Leona XIV. „Osobiście rozpoznaję w atmosferze ostatnich dni pewien ukrywany i wypierany na co dzień przez wielu głód i tęsknotę za rzeczywistością, która będzie przekraczać to, co ziemskie” – wskazał.
Zwracając się bezpośrednio do kandydatów do diakonatu, biskup pomocniczy podkreślił ich duchowe zaplecze i dojrzewanie do odpowiedzi na Boże wezwanie. „Dzięki Waszej i Waszych Rodziców, wierze i miłości, nigdy nie spoglądaliście na życie jedynie z perspektywy jego ‘tu i teraz’, ale zawsze dalej, poza granice doczesności” – powiedział, dziękując również wszystkim, którzy „towarzyszyli naszym Braciom w ich dotychczasowej życiowej drodze”.
Hierarcha zwrócił uwagę na napięcie między wizją Kościoła celebry a Kościołem służby. – „Przestrzegam was przed wizją Kościoła, który – jak chcieliby niektórzy – jedynie uroczyście ogłasza swoje dogmaty, pilnie strzeże depozytu wiary i równie pilnie egzekwuje dyscyplinę kościelną, raczej wykazując grzech aniżeli głosząc radość Ewangelii” – mówił. – „Bardzo chciałbym, byście – przeżywszy większość swojego świadomego życia i młodości za pontyfikatu Papieża Franciszka – weszli dziś do Kościoła, który, nie rezygnując ze swej tożsamości i odpowiedzialności za depozyt wiary, rozpoznaje ten ujawniony w ostatnich dniach głód nadprzyrodzoności dzisiejszego świata, który poszukuje dróg do współczesnego człowieka” – wskazał.
Do obowiązków diakona, jak podkreślił bp Musioł, należą zarówno czynności liturgiczne, jak i te związane z bezpośrednią obecnością pośród ludzi. „W kościele i przy ołtarzu są to: proklamowanie Ewangelii, przygotowanie Ofiary Eucharystycznej, rozdzielanie Komunii św., głoszenie homilii, udzielanie Chrztu, asystowanie przy zawieraniu małżeństw, zanoszenie Wiatyku chorym oraz przewodniczenie obrzędom pogrzebu”. Jednocześnie przestrzegał, by nie ograniczać posługi tylko do obrządków i struktur, lecz „wejść w historię człowieka”, być obecnym tam, gdzie toczy się życie – „nie wykluczając obok kościoła, zakrystii i kancelarii, także szkoły, boiska i pola”.
Zwracając się do licznie zgromadzonej młodzieży, bp Musioł zachęcał do wewnętrznego rozeznania i odwagi naśladowania Chrystusa. „Ośmielę się też poprosić Was, a może sprowokować do odważniejszego poznania siebie, by być może usłyszeć w sercu głos Pana: ‘Pójdź za mną’, rozpoznać głód służby na całego, która nie boi się straty, by innych dla Pana pozyskać” – mówił. „Niech odwaga Marcina i Matusza, niewiele od Was starszych młodzieńców, pobudzi tę śmiałość wejrzenia w siebie, rozpoznanie swojego życiowego powołania i odwagę pójścia za Jezusem” – zachęcił.
Monika Chrzanowska