„Jesteście radością i nadzieją naszych Kościołów, te wspólnoty bardzo Was potrzebują i na Was liczą” – powiedział bp Waldemar Musioł podczas Mszy św. sprawowanej 7 grudnia w kościele seminaryjno-akademickim w Opolu, podczas której alumni IV roku Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu przyjęli posługę akolitatu, a klerycy V roku – obrzęd admissio, czyli kandydaturę do święceń diakonatu i prezbiteratu.

Posługę akolity przyjęli:

Adam Duda z parafii św. Bartłomieja w Suchej

Wojciech Husakowski z parafii Matki Bożej Różańcowej w Zabrzu-Grzybowicach (diecezja gliwicka)

Konrad Wietrzak z parafii św. Anny w Gliwicach-Łabędach (diecezja gliwicka)

Dominik Wilczek z parafii św. Jakuba w Sośnicowicach (diecezja gliwicka)

Damian Zwior z parafii Wszystkich Świętych w Brożcu

 

Obrzęd admissio przyjęli:

Adam Nowak z parafii św. Mikołaja w Zakrzowie

Serafin Rduch z parafii Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Kamieńcu (diecezja gliwicka)

Piotr Sobiech z parafii św. Małgorzaty Męczennicy w Krasiejowie

Jakub Żyłka z parafii św. Mikołaja w Krapkowicach

 

Biskup Waldemar Musioł na początku homilii wyraził, że możliwość towarzyszenia alumnom w „szczególnych momentach ich symbolicznego Adwentu, którym jest formacja seminaryjna i droga do kapłaństwa”, jest dla niego „prawdziwym zaszczytem i dumą”. Przekazał również błogosławieństwo biskupów diecezjalnych – biskupa opolskiego Andrzeja Czai oraz biskupa gliwickiego Sławomira Odera, dziękując alumnom za dotychczasowe wysiłki „przygotowania drogi Panu do swoich serc i prostowania dla Niego ścieżek, by mógł uczynić z alumnów narzędzie swojej miłości wobec człowieka i świata”.

W homilii bp Musioł odniósł się do trwającego Adwentu, rozpoczynającego się nowego programu duszpasterskiego przeżywanego pod hasłem „Uczniowie-misjonarze”, niedawnej wizyty papieża Leona XIV w Turcji i Libanu oraz kończącego się Roku Jubileuszowego. „Te cztery okoliczności chciałbym wykorzystać, by zapalić zwłaszcza w Was płomienie czterech konkretnych postaw serca na adwentowym wieńcu Waszej seminaryjnej formacji” –  mówił, wskazując na pokorę, uważność ucznia, jedność i gotowość niesienia nadziei.

Zwracając alumnom uwagę na ich służbę przy ołtarzu, bp Musioł prosił, by „przychodzili do ołtarza zawsze z pokorą, z postawą tego, który nie jest godzien rozwiązać rzemyka u sandałów Temu, który na ten ołtarz przychodzi”. Dodał, że ołtarz ma być dla nich „doświadczeniem kerygmatu, czyli przypomnieniem Miłości Boga, na którą nie jesteśmy w stanie zasłużyć” i miejscem, które „symbolicznie rzuca na kolana, nawet jeśli nie przewiduje tego ceremoniał”.

Hierarcha podkreślał, że liturgia ma formować ich serce. „Niech ołtarz będzie dla Was zawsze szkołą Jezusowego ucznia, który szykując go i posługując przy nim, coraz bardziej w Jezusie się zakochuje” –  mówił. Ostrzegał przed niebezpieczeństwem stania się jedynie „rzemieślnikiem poprawnie i sprawnie wypełniającym swoją robotę, w którego postawie widać wprawdzie profesjonalizm, ale nie zawsze wiarę”.

W nawiązaniu do ekumenicznych gestów papieskiej pielgrzymki, bp Musioł przypomniał, że „ołtarz jest symbolem jedności, a posługa przy nim jest posługą jednania”. Prosił alumnów, aby nie oceniali nikogo z wyższością. „Nie wolno nam polaryzować, ani słowem, ani gestem dzielić tych, którzy się do niego zbliżają” –  tłumaczył.

Wskazując ostatnią z czterech postaw, bp Musioł zachęcał alumnów do stawania się znakiem nadziei. „Rozszerzcie, proszę, Wasze serca. Celebrowaną na ołtarzu Nadzieję, której na imię Jezus, nieście coraz śmielej i odważniej ludziom jakkolwiek ubogim” – prosił. Podkreślił, że „łza ich szczerego wzruszenia po przyjęciu przyniesionego przez nich Jezusa Eucharystycznego” będzie dla nich nagrodą i umocnieniem na drodze powołania.

Na zakończenie homilii bp Musioł zwrócił się także do rodzin i bliskich alumnów. „Niełatwe przed nimi zadania i niemałe wyzwania! To prawda, ale Matka nasza, ukochany Kościół uznał ich gotowych, by je mogli podjąć” –  mówił. Poprosił także o modlitwę, „by nie zgasła żadna z czterech opisanych dziś świec koniecznych dla właściwego oświetlania Pańskiego ołtarza: pokory, uczniowskiej uważności, pragnienia jedności i bycia narzędziem nadziei”.

Monika Chrzanowska

fot. Krzysztof Czajor