„Jesteście diamentami” – powiedział bp Andrzej Czaja do siedmiu kapłanów, którzy obchodzą 60-lecie święceń. Sakramentu kapłaństwa udzielił im częstochowski bp Zdzisław Goliński 19 czerwca 1955 r. w Nysie.
„Trzeba dziękować za powołanie oraz niesamowite obdarowanie łaską świętą” – zaakcentował bp Czaja. „Nie sposób wymienić, tak wiele zasług i śladów waszego posługiwania na różnych poziomach życia Kościoła. Owoce na niwie Pańskiej są bardzo niewymierne. Te najwspanialsze są w głębiach ludzkich serc i sumień” – podkreślił.
Opolski biskup przyznał, że choć zmysły z wiekiem nie są już takie wyostrzone, to jubilaci widzą wyraźnie oczami wiary Zbawiciela, Mistrza swego, Nauczyciela, który na nich czeka. „Jestem o tym przekonany” – mówił – „że widzicie dobrze, przecież przez całe życie Go widzieliście i o Nim mówiliście innym. Słyszycie Jego słowa wskazań na życie. Cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie!” – dodał.
Bp Andrzej Czaja poprosił też seniorów o modlitwę za młode pokolenie i powołania. „Bogu jest miła wasza modlitwa!” – zaznaczył.
Diamentowy jubileusz kapłaństwa w tym roku obchodzą: ks. prałat Edmund Cisak, ks. prałat Zbigniew Donarski, ks. dziekan Edward Gogollok, ks. radca Emil Ojczyk, ks. radca Józef Rugor, ks. Józef Kudella z diec. Augsburg oraz ks. Gerard Klein z diec. Freiburg.
„Kiedy wielkoduszne oddanie się cierpiącym staje się stylem działania opiekujących się nimi, to wtedy czynią miejsce dla serca Jezusa i Jego miłości, a tym samym przyczyniają się do nadejścia królestwa Bożego w obecnym świecie” – powiedział bp Rudolf Pierskała 13 czerwca podczas pielgrzymki chorych i niepełnosprawnych na Górze św. Anny.
Opolski biskup pomocniczy zaznaczył, że doświadczenie choroby i cierpienia jest tajemnicą. „Pytamy nieraz, dlaczego mnie dotknęła ta choroba, dlaczego ja muszę tak cierpieć? Doświadczenie choroby, które przez wiarę łączy się z cierpieniem Jezusa może jednak stać się pozytywną drogą do Boga dla chorych i cierpiących. Dla opiekujących się nimi także. Kiedy z czułością zbliżają się do potrzebujących codziennej opieki w szpitalu lub w domu, wnoszą nadzieję i uśmiech Boga w sprzeczności tego świata” – podkreślił.
Zdaniem kaznodziei pełna oddania opieka nad chorymi to nasze samarytańskie zadanie. „To jest zadanie Kościoła, parafii, rodzin, lekarzy i pielęgniarek, wolontariuszy, a także nas wszystkich” – apelował. Jako wzór wskazał biskup Maryję, którą jeśli będziemy naśladować, będziemy „mogli rozwijać w sobie rodzinną czułość i troskę, zwłaszcza względem chorych i cierpiących, nacechowaną szacunkiem i delikatną miłością”.
Bp Rudolf Pierskała przypomniał także, że Pan Jezus w czasie swojej działalności nigdy nie przechodził obojętnie wobec ludzi chorych. „Gdy z wiarą prosili Go o pomoc, najpierw uzdrawiał ich duchowo, odpuszczając im grzechy, a potem leczył z ludzkich dolegliwości i chorób. Pan Jezus leczył zawsze całego człowieka, najpierw duchowo, a potem fizycznie. Pozwalał się dotknąć chorym, kładł na nich ręce, pocieszał i podnosił na duchu” – dodał.
„Zawsze jednak oczekiwał wiary” – mówił bp Pierskała – „i pytał chorych o wiarę, która tak samo jak wtedy, tak i dziś jest warunkiem zjednoczenia z Jezusem, aby mógł uzdrowić chorych na duszy i ciele. Obudźmy dziś wszyscy taką wiarę w obecność Chrystusa pośród nas i wiarę w Jego moc uzdrowienia mocą Jego słowa i Eucharystii” – prosił.
Opolski biskup pomocniczy powiedział także, że „Kościół dzisiaj powinien postrzegać choroby, jako okazję do pomocy, pocieszenia, bliskości, podniesienia na duchu”. A rodzinom, dotkniętym chorobą, potrzebna jest pomoc ze strony Kościoła, parafialnej Caritas oraz innych rodzin. „Jest to świadectwo kościelnego braterstwa. Takie doświadczenie jest dla parafii prawdziwym skarbem, źródłem mądrości, przejawem czułości Boga” – zaakcentował.
Na zakończenie homilii bp Rudolf Pierskała podziękował wszystkim za samarytańską i duchową posługę chorym w szpitalach, domach pomocy i rodzinach. „Wyrażam słowa uznania i wdzięczności dla wszystkich lekarzy, pielęgniarek i wolontariuszy, którzy z troską i współczuciem odnoszą się do chorych. Dziękuję wszystkim domownikom za posługę względem chorych w domu” – podkreślił.
„Niech św. Anna, nasza patronka, wyprasza wszystkim chorym umocnienie i pokój w sercu, a opiekującym się nimi niech pomaga w wielkodusznej służbie” – zakończył bp Pierskała.
„Najlepszą formą ochrony dzieci i młodzieży przed uzależnieniami od substancji psychoaktywnych, od komputera, lenistwa oraz każdej innej formy krzywdzenia samego siebie jest nauczenie ich mądrej i zaskakującej miłości do samych siebie i bliskich” – powiedział bp Rudolf Pierskała 8 czerwca podczas pielgrzymki szkół im. Jana Pawła II na Górze św. Anny. Udział w niej wzięło ok. 650 uczniów, nauczycieli i dyrektorów.
Zdaniem opolskiego biskupa pomocniczego, nie ma lepszego sposobu na uchronienie dzieci i młodzieży przed uzależnieniami i innymi formami zła, niż „pokazanie i nauczenie ich wartościowego spędzania czasu zarówno w trakcie roku szkolnego i akademickiego, jak również w czasie wakacji. Nie wystarczy przestrzegać młode osoby przed przeciętnymi, czyli bez wielkich ideałów i marzeń, sposobami życia” – zaznaczył.
„Nie jest przypadkiem” – mówił bp Pierskała – „że niektórzy młodzi ludzie największe swoje siły poświęcają na swój rozwój i na pokochanie osoby, z którą pragną założyć rodzinę, podczas gdy inni niszczą swoje marzenia i ideały, gdyż zamiast za tym co wielkie, podążają za tym co chwilowe czy złudne”.
Kaznodzieja apelował, aby nauczanie św. Jana Pawła II o rodzinie było drogowskazem dla rodzin i szkół. „Niech każda rodzina stanie się gościnnym mieszkaniem dobroci i pokoju dla dzieci i osób starszych, dla ubogich i potrzebujących pomocy” – prosił.
„Z pewnością w szkołach Jana Pawła II dyrektorom i nauczycielom zależy na tym, aby szkoły miały rodzinny charakter” – przyznał biskup. „To jest możliwe, drodzy wychowawcy i uczniowie, gdy przeniesiecie rodzinne relacje z waszych domów do szkoły. Dojrzewanie do takiej wspólnoty w szkole jest możliwe, gdy miłość wzajemna będzie źródłem budowania relacji między nauczycielami i uczniami oraz rodzicami” – podkreślił.
Na zakończenie homilii bp Rudolf Pierskała życzył wszystkim dyrektorom, nauczycielom i wychowawcom światła Ducha Bożego, a uczniom, aby po prostu uczyli się oraz byli wdzięczni. „Wszystkim życzę wzajemnej miłości w relacjach nauczycielskich, uczniowskich i koleżeńskich, aby w szkole doświadczyć rodzinnej atmosfery. Szkoła dziś potrzebuje takich relacji na poziomie religijnym, czyli specyficznego gatunku wzajemnej miłości na wzór Jezusa” – dodał.
W diecezji opolskiej jest dwadzieścia sześć szkół noszących imię św. Jana Pawła II. Co roku w czerwcu spotykają się na wspólnej pielgrzymce na Górze św. Anny.
„Szczególny poziom komunikacji i odpowiedzialnej mediacji domaga się służba w Związkach Zawodowych Policji” – powiedział bp Rudolf Pierskała w opolskiej katedrze z okazji 25-lecia ich istnienia. „Troska o pracownika – o jego prawa i przywileje w pracy, ale i uświadomienie mu jego obowiązków to specyficzna mediacja międzyosobowa” – dodał.
Opolski biskup pomocniczy podkreślił, że ta służba w związkach zawodowych domaga się szczególnego daru mowy. „Czy słowem łączymy ludzi, czy też dzielimy?” – pytał kaznodzieja. „Jubileusz to okazja, aby także wybaczyć sobie nawzajem, jeśliby miał, kto zarzut przeciw drugiemu. To szczególna okazja do wdzięcznej pamięci zrealizowanych dokonań, ale i serdecznego współczucia oraz przebaczenia. Dlatego zastanówmy się nad tym jak wykorzystujemy dar mowy w naszej służbie?” – prosił.
„Mamy w sobie moc dobrego słowa” – mówił bp Pierskała – „którym możemy pociągnąć innych do otwarcia na rzeczywiste problemy, wygasić powstałe konflikty i spory, doprowadzić do zgody i pojednania. Z tego wynika, że prawdę trzeba czynić, a nie uchylać się od niej, ale czynić w miłości” – zaznaczył.
Na zakończenie homilii, biskup zachęcał, aby odkryć na nową wartość modlitwy „Ojcze nasz”. „Wypowiadajmy ją rano i wieczorem z wielką nadzieją, że Ojciec w niebie nas słyszy i widzi. On wtedy pomoże nam w odpowiedzialnej pracy dla dobra obywateli. Szczególnie zaś nauczy nas życzliwej komunikacji wzajemnej i nawiązywania dobrych relacji w pracy, pełnej empatii i wzajemnego zrozumienia” – podkreślił.
„Dzisiaj rozpoznajemy się wzajemnie po otwartości każdego z nas, by z radością pomnażać dobro wspólne” – powiedział bp Jan Kopiec 7 czerwca podczas 20. Pielgrzymki Mniejszości Narodowych i Etnicznych na Górze św. Anny. W Eucharystii sprawowanej w Grocie Lurdzkiej uczestniczyło 3,5 tys. osób.
Ta otwartość, zdaniem biskupa gliwickiego, dokonuje się na wielu płaszczyznach: „w dostępie do własnego szkolnictwa, przez gwarancje pielęgnowania własnych zwyczajów, przez dostęp do udziału w sprawowaniu odpowiedzialności na płaszczyźnie samorządowej i państwowej, aż do szczerego zwracania się do samego Stwórcy w języku i formie, płynącej z najgłębszych fundamentów naszego człowieczeństwa”.
„Chciałbym być wyrazicielem i rzecznikiem was wszystkich” – mówił bp Kopiec – „aby człowiek człowiekowi był bratem. Kościół Święty, posługujący człowiekowi, stara się te nadzieje nie tylko utrwalić, ale przede wszystkim konsekwentnie o nich przypominać, jak dzieje się to u nas już od 25 lat” – podkreślił.
Gliwicki ordynariusz zaznaczył, że „tylko osłabiona nadzieja spowodowała, że nasze – zwłaszcza opolskie i szeroko pojęte górnośląskie wioski i miasta – pustoszeją, nie ma w nich radości, oglądanie się za pracą daleko od rodzinnych stron staje się początkiem zamierania nurtu, który przez wieki wychowywał generacje ludzi godnych szacunku, pochwały za kreatywność, odpornych na przeciwności. Temu zagrożeniu powinniśmy umiejętnie zagrodzić drogę do naszych umysłów i serc. Niech więc poczucie wzajemnej dojrzałości pomoże nam w tym dziele” – apelował.
Bp Jan Kopiec zwrócił się także do mniejszości romskiej. „Nie potrafię w waszym języku przemówić, ale wszyscy wiemy, jak bardzo historia naszych narodów od co najmniej XIV w. związała się wspólnymi sprawami. W pamięć zapadają te trudniejsze doświadczenia, za które dziś wstydzimy się, ale myślimy, że wdzięczność dziś też pojawia się w modlitwie za wysiłki, byśmy żyli jak cywilizowane narody, mające swą kulturę i duchowe oblicze, a nadzieja wszystkim nam towarzyszy, że razem z Bogiem, pod opieką św. Anny, będzie nam lepiej” – dodał.
20. Pielgrzymce Mniejszości Narodowych i Etnicznych na Górze św. Anny przyświecało hasło: „Wdzięczność i nadzieja”. Liturgia była sprawowana w trzech językach: niemieckim, polskim i romskim.
