List Dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego

na święto św. Szczepana, pierwszego męczennika

 

Umiłowani w Chrystusie Bracia i Siostry, w tym wyjątkowym czasie Oktawy Narodzenia Pańskiego przesyłam Wam serdeczne pozdrowienia z Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego. Bieżący rok jest dla nas szczególny, wszak nasz Wydział wraz z całym Uniwersytetem Opolskim, obchodzi 30-lecie swego istnienia. Jest to zatem okazja do wdzięczności – wobec Pana Boga i Was wszystkich, którzy od lat o nas pamiętacie i troszczycie się o sprawy duchowe i materialne opolskiego środowiska teologicznego.

Od wielu już lat pamięci o Wydziale Teologicznym w Opolu towarzyszy św. Szczepan, pierwszy męczennik. Można powiedzieć, że przez coroczne listy Dziekana i Wasze ofiary, św. Szczepan stał się swoistym patronem naszej uczelni. A skoro tak, to powinien być dla nas również wzorem. W jego osobie odnajdujemy wiele cech charakteru, które wpisują się w etos życia chrześcijańskiego każdego z nas. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują: niezwykła odwaga, gotowość do składania świadectwa i mądrość. Bez tych cnót trudno wyobrazić sobie życie zanurzone w wierze zdolnej wnosić światło, pokój, radość i nadzieję, o których tak często słyszymy w czasie świąt Bożego Narodzenia. Patrząc na przykład św. Szczepana, może rodzić się pytanie, skąd brał on siłę do tak bardzo jednoznacznej postawy. Wydaje się, że kluczem w dotarciu do odpowiedzi jest jego zapatrzenie w niebo. Autor Dziejów Apostolskich zwraca uwagę właśnie na ten fakt, dodając, że Szczepan działał również znaki i cuda. Św. Łukasz zauważa jednak, że oprawcy Szczepana nie chcieli dostrzec ani znaków, ani cudów, ani nawet wzniesionych ku niebu oczu – woleli w tym czasie zatykać uszy i krzyczeć.

Chociaż od ukamienowania dzisiejszego patrona minęło niemal dwadzieścia wieków, to jednak w podejściu świata do Chrystusa niewiele się zmieniło. I dzisiaj – podobnie jak wtedy – ów świat zatyka sobie uszy, by nie słuchać o znakach i cudach dokonywanych wciąż przez Pana Jezusa. Współczesny świat nie chce usłyszeć głosu Chrystusa wzywającego do sprawiedliwości, pokoju czy zrozumienia. Tak wielu ludzi zatyka uszy, by nie słyszeć głosu cierpiących, którzy w tylu miejscach pogrążają się w beznadziei i dramatach wojny. Jednocześnie ten sam świat, głuchy nieraz na prawdziwe i ponadczasowe wartości, coraz głośniej krzyczy, że nauka Chrystusowa to przeżytek, że wiara nie ma sensu, że życie jest wartością względną, a odebranie go w najwcześniejszym etapie rozwoju to najbardziej paląca potrzeba naszych czasów oraz wyraz odpowiedzialności.

Wyzwania, przed jakimi stajemy każdego dnia, w jasny sposób pokazują, że również w naszych czasach potrzebna jest postawa św. Szczepana. Chrześcijanin XXI wieku musi bowiem stawić czoła krzyczącemu światu oraz czasem wbrew nadziei przypominać, że jedyną Prawdą jest Chrystus, że tylko z Nim możemy ocalić najistotniejsze dla nas wszystkich wartości. Wraz ze Szczepanem mamy patrzeć w niebo i jednocześnie z dumą wskazywać ten kierunek innym.

Od trzech dekad Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego próbuje iść śladami św. Szczepana oraz składać świadectwo o Prawdzie, jaką jest i na zawsze pozostanie Bóg. W liście do biskupa opolskiego Alfonsa Nossola z 1994 r. św. Jan Paweł II pisał, że „Poznawanie tej Prawdy jest […] zadaniem teologii i teologów. W czasach dzisiejszych […] grozi człowiekowi zagubienie pośród prawd cząstkowych, jeśli utraci z pola widzenia blask owej Prawdy Najwyższej”. Te słowa wciąż nam przypominają, co stanowi istotę naszej misji, którą pełnimy dla dobra całego środowiska akademickiego naszego województwa oraz dwóch diecezji: gliwickiej i opolskiej.

Na przestrzeni trzech dekad istnienia tę misję staraliśmy się wypełniać jak najlepiej. Zarówno w uprawianiu nauki, jak i w tzw. dydaktyce nasze wysiłki zawsze zmierzały do tego, by dociekać prawdy rozumem oświeconym wiarą, by – wzorem św. Szczepana – patrzeć w niebo i świadczyć, że wiara ma sens. Te wszystkie wysiłki zaowocowały wykształceniem całej rzeszy absolwentów: teologów, duszpasterzy i katechetów. Owocują one do dzisiaj poziomem uprawianej nauki, co zresztą wykazała ostatnia jej ewaluacja, w której otrzymaliśmy najwyższą kategorię A Plus. Warto dodać, że poszukiwanie prawdy w murach naszego Wydziału od samego początku posiada charakter interdyscyplinarny, czego przejawem stawały się kolejno otwierane kierunki studiów: nauki o rodzinie, turystyka i kultura śródziemnomorska czy najmłodszy kierunek – orientalistyka chrześcijańska.

Nie można nam jednak zapominać, że istotą trwania Wydziału Teologicznego jest teologia. Bez niej wszystkie inne wysiłki tracą swój blask oraz siłę oddziaływania. Stąd potrzeba nam poszukiwać coraz to nowych dróg ukazywania ludziom, zwłaszcza młodym – naszym przyszłym studentom – sensu studiowania teologii. Arytmetyka rekrutacyjna pokazuje, że trend zainteresowania teologią maleje. Z roku na rok spada bowiem liczba nowych studentów oraz coraz częściej pojawiają się pytania czy wątpliwości dotyczące przyszłości teologii i wydziałów jej nauczających. Chociaż stawianie pytań jest ważne, to jednak na nic się to zda, gdy nie proponuje się konkretnych rozwiązań.

W kolejnej dekadzie naszego istnienia chcemy zatem pokazać światu, że warto studiować teologię. Jako nauka jest ona ze swej natury interdyscyplinarna oraz zawsze pozostaje otwarta na dialog z innymi naukami, kulturami i światopoglądami. Mury naszej uczelni to przestrzeń spotkania, w której ważne kwestie humanistyczne mogą być oświecone blaskiem prawdy płynącym z Bożego Objawienia. Dlatego też perspektywa studiów teologicznych nie powinna być ograniczana jedynie do wykształcenia kadry duszpasterzy czy nauczycieli. W studium teologii każdy poszukujący prawdy człowiek może znaleźć odpowiedzi na nurtujące go pytania oraz zmienić optykę patrzenia na otaczającą nas, często niełatwą rzeczywistość. Dlatego też serdecznie zachęcam do zainteresowania się studiami na naszym Wydziale Teologicznym w Opolu. To zaproszenie niezmiennie kieruję do przyszłorocznych maturzystów i zachęcam do podjęcia odważnej decyzji, która z całą pewnością może stać się autentyczną pasją, owocującą przez całe życie.

Aby wyjść naprzeciw oczekiwaniom tych z Was, którzy chcieliby studiować teologię, ale ze względu na obowiązki i pracę zawodową nie mogą sobie pozwolić na odbywanie studiów dziennych, od nowego roku akademickiego 2024/2025 chcemy uruchomić studia niestacjonarne (zaoczne), które w pierwszych latach istnienia naszego Wydziału z powodzeniem funkcjonowały. Jest to propozycja dla każdego, kto interesuje się teologią, chce pogłębić swoją wiedzę z jej zakresu czy też przygotować się do pełnienia szeregu funkcji liturgicznych (np. akolitatu czy przyjęcia święceń diakonatu stałego).

Obok teologii zapraszam również na studia na kierunku orientalistyka chrześcijańska. Od przyszłego roku, obok studiów licencjackich, uruchomione zostaną również dwuletnie studia magisterskie. Z wszystkimi propozycjami Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego można się oczywiście zapoznać w naszych serwisach internetowych.

Drodzy Bracia i Siostry, na trwające święta Narodzenia Pańskiego przyjmijcie najserdeczniejsze życzenia od całej społeczności akademickiej opolskiego Wydziału Teologicznego. Niech Przychodzący Chrystus dodaje Wam odwagi do głoszenia prawdy o Bogu i Jego opatrzności, która niech towarzyszy Wam na wszystkich ścieżkach zbliżającego się Nowego Roku.

 

ks. prof. UO dr hab. Mateusz Rafał Potoczny 

Dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego