„Wpatrzeni w świętego Jakuba i błogosławioną Marię Luizę Merkert, prośmy przez ich wstawiennictwo, byśmy w naszym życiu zawsze potrafili dochować wierności Chrystusowi, Jego Ewangelii i Kościołowi” – mówił bp Paweł Stobrawa podczas Mszy św. pontyfikalnej w bazylice św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie, sprawowanej w ramach diecezjalnych obchodów Roku Jubileuszowego 2025.

Biskup Stobrawa zachęcił w homilii do spojrzenia na codzienne życie w perspektywie powołania. „Można swoją pracą oraz dobrami wypracowanymi przez całe życie uświęcać siebie i środowisko, w którym stawia nas Boża Opatrzność” – podkreślił.

Zaznaczył, że realizacja życiowego powołania dotyczy różnych stanów i zawodów. „Każde powołanie, odpowiedzialne wypełnianie codziennych obowiązków, powinno prowadzić do wewnętrznego ubogacenia, a tym samym do świętości i stawania się bogatym przed Bogiem” – dodał. „To zadanie chciejmy podjąć z nową mocą jako pielgrzymi nadziei w przeżywanym Roku Jubileuszowym” – zaapelował.

W bazylice pw. św. Jakuba i św. Agnieszki biskup pomocniczy senior przypomniał drogę św. Jakuba Apostoła - od cudownego połowu ryb, przez Górę Tabor, aż po czuwanie w Ogrodzie Getsemani. „Apostołowie, a wśród nich św. Jakub, szli za Chrystusem, dojrzewali w wierze, aż On sam stał się ich Drogą” – podkreślił.

W dalszej części homilii hierarcha przywołał postać bł. Marii Luizy Merkert, wskazując ją jako przykład życia opartego na Ewangelii. „W tej bazylice odnajdujemy piękny i bliski nam wzór życia według Ewangelii w błogosławionej Marii Luizie Merkert. Dobrym fundamentem, na którym Śląska Samarytanka budowała swoje życie i przyszłe zgromadzenie, okazała się wiara, niezłomna postawa w naśladowaniu Chrystusa oraz posłuszeństwo Bożym natchnieniom” – mówił.

Zaznaczył również, że swoim życiem bł. Maria Luiza Merkert potwierdziła obecność Jezusa wśród tych, którym służyła. „Jezus, któremu chciała służyć całym sercem, był i wciąż jest obecny w Najświętszej Eucharystii, w chorym i opuszczonym człowieku, zagubionej dziewczynie czy rannym żołnierzu” – dodał.

Hierarcha wezwał do jednoznaczności w wierze oraz pełnego zawierzenia Chrystusowi. „Postawmy w naszym życiu Pana Boga na pierwszym miejscu, a wtedy możemy być pewni, że wszystkie inne sprawy znajdą się na właściwym miejscu” – przypomniał.

Wskazał, że św. Jakub Apostoł oraz bł. Maria Luiza Merkert pozostają nie tylko wzorem życia chrześcijańskiego, ale również orędownikami przed Bogiem, którzy mogą umacniać serca wierzących prawdziwą nadzieją. „Wpatrzeni w świętego Jakuba i błogosławioną Marię Luizę, prośmy przez ich wstawiennictwo, byśmy w naszym życiu zawsze byli jednoznaczni – to znaczy, byśmy w każdej sytuacji potrafili dochować wierności Chrystusowi, Jego Ewangelii i Kościołowi” – zachęcił.

Monika Chrzanowska

W niedzielę, 3 sierpnia br., w Sanktuarium św. Józefa w Prudniku-Lesie był obchodzony odpust ku czci Matki Bożej Anielskiej (Porcjunkuli). Podczas Mszy św. bp Rudolf Pierskała przypomniał duchowe znaczenie Maryi jako Królowej Aniołów oraz przewodniczki na drodze do Boga, zwłaszcza w trudnych czasach.

Na początku homilii bp Rudolf Pierskała przypomniał, że u stóp Asyżu znajduje się bazylika Matki Bożej Anielskiej, wzniesiona w XVI wieku. W jej centralnym punkcie mieści się skromna kapliczka benedyktyńska z IX wieku, znana jako Porcjunkula. „Nazwę Matki Bożej Anielskiej prawdopodobnie nadał świątyni św. Franciszek z Asyżu” – wskazał, odwołując się do tradycji, według której nad kapliczką często słyszano anielskie głosy, co miało być inspiracją dla nadania jej tej nazwy.

Biskup przywołał także słowa św. Augustyna: Maryja była drabiną niebieską, po której Bóg zstąpił z nieba na ziemię, aby przez Nią ludzie mogli wstępować z ziemi do nieba. Zaznaczył, że uroczystość Matki Bożej Anielskiej przypomina, iż „także i my korzystamy z tej maryjnej drabiny do nieba, kiedy przez Nią i razem z Nią idziemy do Jezusa”.

Odwołując się do sceny zwiastowania, bp Rudolf Pierskała przypomniał, że „miłosierdzie Boga spotkało się z wielkoduszną odpowiedzią Maryi, dlatego Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami”. Zaznaczył, że „cud nadziei zwiastowania powtarza się wszędzie tam, gdzie wspólnota wierzących – idąc śladami Maryi – z wiarą odpowiada na Boże orędzie miłości”. „Dzieje się to również wtedy, gdy tę odpowiedź podejmuje każde małżeństwo i każda matka” – dodał.

„Niech pośród nas zakwitnie cywilizacja życia, bo cywilizacja dobrego samopoczucia zaczyna dominować w świecie, a ostatecznie prowadzi do cywilizacji śmierci” – przestrzegł.

W obliczu życiowych wyzwań i pytań o to, jak przetrwać trudne czasy, bp Pierskała zachęcał wiernych do większego zaufania Bogu. „Trzeba przede wszystkim pytać: co dobrego możemy zrobić dla innych? Trudne czasy są bowiem wezwaniem do gorliwszej służby Bogu i ludziom na wzór Maryi” – podkreślił.

Biskup Pierskała przedstawił Maryję jako Matkę zarówno w kontekście codziennych obowiązków, jak i duchowego przewodnictwa. „Poszczególne litery słowa „matka” tworzą określenia, które oddają jej rolę w rodzinie: M – miłość, A – dobroć anioła, T – troska codzienna, K – krzyż w pocie czoła, A – Boże apostołowanie” – wyjaśnił. Dodał, że wszystkie te cechy w pełni zrealizowały się w osobie Maryi.

Na zakończenie bp Pierskała zaznaczył, że Maryja może być wzorem dla wszystkich, którzy pragną kroczyć drogą wiary. „Naszym drogowskazem do osiągnięcia prawdziwego szczęścia jest nawigacja Ewangelii, której uczy nas Maryja” – podkreślił. Dodał, że „wystarczy, by człowiek, tak jak Ona, uczynił choćby mały krok w stronę Boga, a także w jego życiu Słowo może stać się ciałem i zamieszkać pośród nas”.

Monika Chrzanowska

„Aby dojrzewanie młodego pokolenia było możliwe potrzebne są wysiłki nie tylko rodziców i dziadków, ale odpowiedzialność całej rodziny ludzi wierzących i świadectwa całej wspólnoty Kościoła” – mówił w niedzielę, 27 lipca br., bp Waldemar Musioł podczas Mszy św. odpustowej ku czci św. Anny na Górze Świętej Anny. W liturgii modlono się również w intencji najstarszego pokolenia z okazji obchodzonego w tym dniu Światowego Dnia Dziadków i Osób Starszych.

W homilii bp Waldemar Musioł przypomniał o duchowym wymiarze pielgrzymowania oraz przedstawił postać św. Anny jako wzór głębokiej wiary. „W tym miejscu i w tej godzinie aktualne stają się słowa Jezusa wypowiedziane w dzisiejszej Ewangelii: Szczęśliwe oczy Wasze, że widzą, i uszy Wasze, że słyszą”. Zwracając się do osób starszych i dziadków, podkreślił ich kluczowe znaczenie w przekazywaniu wiary młodszym pokoleniom. „Bóg wciąż angażuje w swoje plany, tych których życie ukształtowało – nasze babcie i dziadków, starszych krewnych, sąsiadów i znajomych ” – zaznaczył. „Dziękujmy dziś Bogu za każdą i każdego z Was. Niech nie zabraknie tam, gdzie to możliwe, wdzięczności i szacunku wyrażonych osobiście słowem i gestem” – dodał.

Hierarcha zwrócił uwagę na chrześcijańskie wychowanie młodego pokolenia, które – jak podkreślił – jest nie tylko zadaniem rodziców, ale również odpowiedzialnością całej wspólnoty Kościoła. „Młode pokolenie jest nadzieją ludzkości, pod warunkiem że dojrzewa w mądrości i postępuje zgodnie z wolą Bożą oraz własnym powołaniem” – mówił, odwołując się do nauczania św. Jana Pawła II. Dodał, że współczesne próby wychowania chrześcijańskiego często zderzają się z oporem i poczuciem bezradności. „Dzieje się tak z powodu szerzącej się wizji życia pozbawionej odniesienia do wartości, wolnej od religijności i skoncentrowanej na swobodzie, rozumianej jako brak zobowiązań i odpowiedzialności” – zauważył.

Biskup pomocniczy wskazał także na znaczenie bliskości i świadectwa wiary w procesie wychowania. „Dialog, uważność, czas i czułość to podstawowe przestrzenie budowania zaufania – takiego, które okaże się potrzebne nie tylko w sytuacjach codziennych, ale szczególnie wtedy, gdy trzeba będzie odwagi, by przyznać się do błędu, poprosić o radę lub o pomoc” – wyjaśnił. Dodał również, że „doświadczenie żywej wiary innych osób, zwłaszcza bliskich, pozostaje głęboko zapisane w sercu i może wykiełkować po latach oraz przynieść owoce w przyszłości”.

Na zakończenie bp Musioł zaapelował o wspólnotową odpowiedzialność za wychowanie religijne, również we współpracy z Kościołem. „W wychowaniu chrześcijańskim stawką jest nie tylko doczesność, ale również wieczność” – podkreślił. 

Monika Chrzanowska
fot. Błażej Duk

W piątek, 25 lipca, podczas Mszy św. w Sanktuarium św. Anny w Oleśnie, biskup opolski Andrzej Czaja przypomniał, że chrześcijanin powinien być „pielgrzymem nadziei”, czyli osobą żyjącą Chrystusem i niosącą nadzieję w świecie dotkniętym kryzysem wiary. Tego dnia rozpoczęto czterodniowe uroczystości odpustowe ku czci św. Anny w Oleśnie. Podczas liturgii do Maryjnej Wspólnoty Opiekunek Dziecięctwa Bożego zostało przyjętych 13 nowych członkiń.

W homilii bp Czaja nawiązał do myśli papieża Franciszka, który określił wierzących mianem „pielgrzymów nadziei”. „Jesteśmy w drodze, jesteśmy pielgrzymami. Pielgrzymami, którzy mają w sobie taką moc, że są zawsze zdolni spojrzeć w przyszłość z nadzieją” – podkreślił. Hierarcha wielokrotnie zaznaczał, że autentyczna nadzieja może wypływać jedynie z wiary. „Wiara to absolutne tworzywo naszej chrześcijańskiej nadziei” – mówił. Wskazał, że brak wiary sprawia, iż człowiek łatwo popada w smutek i duchowe zniechęcenie. „To odsłania głęboki kryzys wiary w sercach wielu chrześcijan” – zauważył. Dodał również, że „człowiek wierzący widzi więcej, słyszy głębiej, potrafi inaczej rozumieć świat”.

Zwrócił uwagę na kluczowe znaczenie wychowania religijnego, szczególnie w odniesieniu do dzieci i młodzieży. „Naszym zadaniem jest przygotować pokolenia, które po nas idą, by nie zatraciły z oczu Jezusa” – podkreślił.

Zaznaczył, że współczesność stawia szczególne wyzwania w zakresie przekazywania wiary w środowisku rodzinnym i parafialnym. „Opiekunka życia to ta, która sama troszczy się o wiarę, ale też pomaga rozwijać ją w innych” – wyjaśnił.

Hierarcha zachęcił do odnowienia tradycji modlitewnych w domach oraz do obecności widocznych znaków wiary. „W naszych domach powinny na nowo pojawić się małe ołtarzyki” – mówił, wskazując na ich rolę w tworzeniu przestrzeni modlitwy. „Potrzebujemy miejsc rodzinnej modlitwy, a także inicjatyw podejmowanych w porozumieniu z duszpasterzami, które umożliwią organizowanie spotkań w domach parafialnych, tak by te miejsca znów tętniły życiem” – dodał.

Zaapelował również o tworzenie środowisk przekazu wiary w parafiach. „Domy parafialne powinny być otwarte jak domek nazaretański – gościnne i oparte na relacjach pełnych miłości” – podkreślił.

Zwracając się do członkiń Maryjnej Wspólnoty Opiekunek Dziecięctwa Bożego, Biskup Opolski podkreślił, że „jeśli wiara będzie w nas żywa, wtedy i nadzieją będziemy promieniować”. Dodał, że „to właśnie wiara sprawia, że jesteśmy związani z Chrystusem, czyli mamy dostęp do źródła nadziei. Od tej więzi zależy nasza nadzieja”. Zaapelował także do wspólnoty o podejmowanie inicjatyw modlitewnych i wychowawczych w duchu dziecięctwa Bożego.

Po Mszy św. miało miejsce błogosławieństwo Grobu Dziecka Utraconego, który znajduje się na cmentarzu otaczającym Sanktuarium św. Anny.

Monika Chrzanowska

fot. parafia-olesno.pl

„Wiara rodzi się ze słuchania Bożego słowa, ale domaga się również tego, co nazywamy mistagogią – czyli coraz głębszego wdrażania jej w nasze życie i dawania o niej świadectwa” – mówił w czwartek, 24 lipca, biskup opolski Andrzej Czaja podczas Mszy św. w Kościele Trójcy Świętej na Górze Szensztat. Była to ostatnia Eucharystia sprawowana w ramach Diecezjalnej Pielgrzymki Nauczycieli i Katechetów do Francji i Szkocji, która odbywała się w dniach 14-24 lipca br.

„Ci, którzy wiarę mają, powinni mieć świadomość, że Bóg od nich oczekuje, że będą pośrednikami w wierze innym – zwłaszcza dzieciom i wnukom” – wskazał biskup, odnosząc się do roli, jaką w przekazywaniu wiary pełnią ci, którzy już nią żyją. Zdaniem Biskupa Opolskiego, to zadanie rozpoczyna się od prostych gestów w codzienności.

Hierarcha przypomniał, że to dom rodzinny był przez wieki miejscem pierwszego wtajemniczenia w wiarę. „Podstawowa mistagogia wiary dokonywała się przez całe wieki w rodzinie, aktualnie dostrzegamy, że w tej kwestii doszło do zmian, zwłaszcza w kościołach Europy” – mówił, zachęcając do odnowienia odpowiedzialności rodziców i dziadków za duchowy rozwój młodego pokolenia.

W dalszej części homilii bp Czaja odwołał się do pedagogicznego stylu przekazywania nauk przez Jezusa. „Sam Jezus inaczej rozmawia z uczniami, inaczej mówi do tłumu, który wiary jeszcze nie ma. Do nich mówi w przypowieściach, a do uczniów bezpośrednio” – tłumaczył, że różny sposób przekazu wynikają z duchowej gotowości słuchaczy. „Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego. Wy otrzymaliście łaskę wiary. To jest dar” – zwrócił się do nauczycieli i katechetów.

„Gdy żywa wiara jest w sercu człowieka, to wszystko staje się inne. Taki człowiek jest szczęśliwy, bo jego oczy widzą, uszy słyszą, umysł potrafi wiele pojąć” – porównał. Następnie wezwał do wdzięczności za dar wiary, ale i do działania – by ten dar nie został zatrzymany wyłącznie dla siebie.

Monika Chrzanowska

___

Pielgrzymka rozpoczęła się Mszą Świętą w kościele św. Jadwigi w Opolu. W homilii bp Andrzej Czaja podkreślił wartość duchowej odnowy w trudnych czasach i potrzebę „naładowania chrześcijańskich akumulatorów”. Te słowa towarzyszyły pielgrzymom przez kolejne dni.

Pierwszym etapem podróży był Amsterdam – miasto kontrastów, kanałów i historii, w którym uczestnicy modlili się w polskiej misji katolickiej. Następnie rozpoczęła się morska przygoda – rejs promem przez Morze Północne do Wielkiej Brytanii.

Szkocja przywitała pielgrzymów słoneczną pogodą i głęboką duchowością. Odwiedzono sanktuarium maryjne w Carfin, górskie krajobrazy wokół Ben Nevis, słynny wiadukt Glenfinnan, a także legendarną wyspę Skye i zamek Eilean Donan. Spotkanie z przyrodą przeplatało się z modlitwą, homiliami i codzienną Eucharystią.

W Edynburgu i Glasgow uczestnicy podziwiali zabytki i brali udział we Mszy Świętej w katedrach, a w West Bromwich odwiedzili Polską Misję Katolicką, gdzie zostali serdecznie przyjęci przez ks. Sebastiana Krzyżanowskiego z diecezji opolskiej.

Pielgrzymka prowadziła dalej do Canterbury i Paryża. W stolicy Francji nie zabrakło modlitwy w Kaplicy Cudownego Medalika, zwiedzania Luwru, Wieży Eiffla i Notre Dame. Wielkim przeżyciem była Eucharystia w kościele Saint-Pierre de Montmartre i modlitwa w Bazylice Sacré-Cœur.

Na zakończenie pielgrzymi udali się do Schönstatt koło Koblencji, gdzie modlili się w Prasanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej. Tam również odbyła się uroczysta Msza Święta kończąca pielgrzymkę.

Każdy z uczestników otrzymał z rąk ks. biskupa Andrzeja Czai pamiątkowy dyplom z błogosławieństwem, a w sercu – dar wspólnoty, wdzięczności i nadziei.

Tegoroczna pielgrzymka zapisała się w sercach uczestników jako czas łaski, jedności i duchowej odnowy. „Naszą pomocą jest Zbawiciel świata” – to przesłanie pozostaje z nimi jako światło na codziennych drogach powołania i służby.

Na zakończenie niech przemówi świadectwo Agnieszki, która uczestniczyła w pielgrzymce:

Podczas tegorocznej Diecezjalnej Pielgrzymki Katechetów i Nauczycieli z Biskupem Opolskim Andrzejem Czają do Francji i Szkocji w Roku Jubileuszowym rozważaliśmy moc hasła:”A nadzieja zawieść nie może “. Dzięki codziennym homiliom naszego duchownego Przewodnika otrzymaliśmy cenne drogowskazy dotyczące: miłości darzącej (warto nie tyle dać coś z siebie, ale przede wszystkim siebie), postępowania w chwilach trudnych (zaufać i nie tracić nadziei, bo “Naszą pomocą jest Zbawiciel świata”) oraz najlepszego sposobu oddawania czci Panu( poprzez uczestniczenie w Eucharystii).
Podsumowując każdy dzień, dziękowaliśmy Bogu za piękno otaczającego świata: krajobrazy szkockie, monumentalne zamki i katedry oraz zabytki Paryża, a nade wszystko za możliwość bycia razem, we wspólnocie, przeżywania radości ze spotkania i bycia ze sobą. Uczyliśmy się pielęgnować wdzięczność, która daje szczęście i radość, bo chrześcijanin nie powinien być człowiekiem smutnym, bez nadziei. “Słońce niech wschodzi tam, gdzie Ty” głoszą słowa piosenki. Niech one także będą naszą wskazówką w życiu.
Jestem wdzięczna Bogu za łaskę uczestnictwa w tym wydarzeniu. Dziękuję Wszystkim Pielgrzymom za wspólny czas, Organizatorom, Piotrowi, Pilotce Ani, Panom Kierowcom, a nade wszystko za wspaniałe duchowe Przewodnictwo Księdzu Biskupowi, którego autentyczna radość i prawdziwy Boży pokój udzielały się nam, dając poczucie bezpieczeństwa i chrześcijańskiej nadziei.
Agnieszka

Wydział Katechetyczny Kurii Diecezji Opolskiej

fot. Piotr Dobrowolski